Het weer wordt steeds mooier en
zonniger als we van Purmerend naar Edam rijden, over kaarsrechte
wegen, door het vlakke polderlandschap.
Wilde bij in Kwadijk |
We komen eerst langs het fort
bij Kwadijk, dat deel uitmaakt van de Stelling van Amsterdam. Het
verdedigingswerk gaat schuil achter een paar lage, langgerekte,
bakstenen gebouwen, een boerderij en wat bosjes.
Thuisgekomen ontdek ik dat dit helemaal
niet het fort bij Kwadijk was, maar het fort Benoorden Purmerend. Ook
dit hoort bij de stelling van Amsterdam, er zijn nogal veel forten in
deze buurt, een vergissing is snel gemaakt. De gebouwen van dit fort
worden nu gebruikt door een wijnimporteur, maar:
'In 1945 is het fort gebruikt voor het
gevangen houden van mensen die verdacht en of veroordeeld waren
wegens collaboratie met Duitse bezetters in de toen afgelopen Tweede
Wereldoorlog,' schrijft Wikipedia.
Watertoren Kwadijk |
We steken de Beemster ringvaart over en
rijden Kwadijk binnen, de geboorteplaats van tekenaar Jan Sanders en
TV-presentatrice Manuela Kemp. Het lijkt uit niet veel meer te
bestaan dan een lange weg met mooie boerderijen, waarvan een aantal
van het 'stolp'-type, afgewisseld met vrijstaande huizen.
Kwadijk dateert uit de middeleeuwen en
is de opvolger van een ouder dorp, Drei, dat genoemd was naar een
waterweg, de Drey (Draai), tussen de Purmer en Beemster. De polder
waar het in ligt heet de Zeevang en ooit was hier de kust van de
Zuiderzee.
Het eerste opvallende bouwwerk dat we
tegenkomen is de watertoren, een bakstenen kolos uit 1925. Mijn
monumentenboek schrijft dat hij uitgevoerd is in art déco stijl en
ontworpen is door B.F. Van Nievelt en een betonnen binnenwerk heeft.
Even later stoppen we bij de 19e eeuwse
kerk. Een bescheiden gebouwtje met een klein wit torentje. In het
gras er omheen bloeien de paardenbloemen en op een daarvan spot ik
een wilde bij. Van een deskundige op Facebook leer ik later dat het
waarschijnlijk een viltvlekzandbij is.
Onderweg zagen we al allerlei vogels.
Wulp, grutto, tureluur, scholekster, grauwe gans, nijlgans, bergeend,
wilde eend, blauwe reiger, zilverreiger, lepelaar en ik vergeet er
nog een paar.
We rijden verder en stoppen vervolgens
bij het treinstation, een opvallend groot, wit gebouw. Het is in 1884
voor de Staatsspoorwegen gebouwd, zoals te zien is aan de gevelsteen
boven de ingang. Het ligt aan de lijn Zaandam-Hoorn en men moet ooit
grote verwachtingen hebben gehad over het aantal passagiers dat hier
op de trein zou gaan stappen. Inmiddels is de halte opgeheven, in het
gebouw zijn kantoren gevestigd en het perron heeft plaatsgemaakt voor
een parkeerplaats.
We maken wat foto's, kijken uit over
het weidelandschap met ganzen en stappen weer in de auto. De volgende
halte is Edam.
Tekening: Gerard Kuit
Foto's: Jan de Stripman
Foto's: Jan de Stripman
Bronnen: Monumenten In Nederland - Noord-Holland 2006; Jacobus Craandijk - Wandelingen door Nederland 1887; Google maps; Wikipedia en andere websites
2 opmerkingen:
De spoorlijn had ook een dienstregeling voor de boot naar Friesland. Dat was best een belangrijke verbinding. Misschien ligt daar de verklaring?
@martin - Dat zou misschien kunnen. Maar zouden daarvoor dan op deze plek, in een dorp met 2 straten, zoveel mensen op de trein stappen ?
Een reactie posten