Vanaf het Puttergemaal volgen we de
Arlersteeg. Eerst door het open polderlandschap, maar als we het
bruggetje over de A28 over zijn wordt de omgeving kleinschaliger. De
boerderijen zijn hier ouder, de bomen hoger en talrijker.
Via de Waterweg, een gewone
geasfalteerde weg, geen waterloop dus, bereiken we de provinciale weg
van Nijkerk naar Putten, de N798. Rechts van ons is het begin van een
voorname oprijlaan, met een dubbele rij eiken er langs en twee
bakstenen pilaren met de naam van het bijbehorende landgoed erop:
Oldenaller.
De Oldenaller-allee komt niet recht op
de voorgevel van het landhuis uit, om daar zicht op te krijgen moeten
we een stukje de provinciale weg op. Tussen de bomen van het park
zien we het opvallende torentje uitsteken. Oldenaller dateert uit de
17e eeuw en zou ontworpen zijn door Jacob van Campen. De toren en het
Engelse landschapspark zijn in de 19e eeuw toegevoegd door Zocher.
Momenteel wordt Oldenaller beheerd door
Natuurmonumenten. In het kasteelbos broedt een flinke kolonie blauwe
reigers, verder vind je er heide, hakhoutbosjes en door houtwallen
omzoomde landbouwgronden. Het landgoed strekt zich uit ter
weerszijden van de N798 en aan de overkant heeft Natuurmonumenten, in
een oude schaapskooi, een rust- en informatiepunt ingericht.
We rijden verder richting Nijkerk. In
een bocht van de provinciale weg, vlak buiten het stadje, ligt
landgoed Salentein. Als je vanaf de andere kant komt zie je het witte
gebouw, met zijn twee ronde hoektorens en romantische waterpartij, al
van verre liggen.
Wij krijgen eerst de iets minder
spectaculaire achterkant te zien. Daar zijn wel de oudste gedeelten
van het complex te vinden, die uit de 18e eeuw dateren. De
symmetrische voorgevel, met de twee torens, stamt uit 1906. In het
hoofdgebouw en koetshuis zijn restaurants gevestigd en worden zalen
verhuurd. We rijden even de brug over om een paar foto's te maken.
Aan de overkant van de provinciale weg
staat in het weiland een achtkantige, gemetselde duiventoren. Het
neogotische gebouwtje is daar in de 19e eeuw neergezet en hoort bij
het landhuis de Berencamp. Dat kun je, wat verder naar rechts, tussen
de bomen door zien.
Het huis is in aanleg 15e eeuws. Het
hoorde lange tijd bij landgoed Salentein en werd toen gebruikt als
boerderij. Eind jaren '70 van de vorige eeuw besloten de erfgenamen
om Salentein te verkopen en op de Berencamp te gaan wonen. Dat werd
daarna grondig gerestaureerd.
We stappen weer in de auto en rijden
verder, naar Nijkerk.
NB: Dit verhaal is geschreven in 2013, voor het verenigingsblad van de Artishock in Soest. De situatie ter plaatse kan inmiddels veranderd zijn.
Tekeningen: Gerard Kuit , foto's Jan de Stripman
Bronnen: Jacobus Craandijk – Wandelingen door Nederland 1879; Prof. J.A. De Rijk e.a. – Wandelingen door Gooi- en Eemland 1905; Jac.P.Thijsse – Langs de Zuiderzee 1915; Monumenten
in Nederland - Noord-Holland 2006; Google maps en
Wikipedia.
Zie ook:
Zie ook:
