Volendam is onze laatste stop, van dit deel van onze reis, langs de kusten van de voormalige Zuiderzee. Het dorp staat bekend om zijn visserij, toerisme en de palingsound. Die laatste is niet het geluid van de paling die er ooit gevangen werd, maar van de popbandjes die er vandaan komen.
Van The Cats en BZN, tot Nick en Simon, Volendam heeft veel succesvolle muzikanten voortgebracht. We hebben het dan niet over rebelse, of baanbrekende rockers, maar wel heel commerciële jongens en meisjes die goed door hadden wat het grote publiek graag wou horen.
Op weg vanaf Edam beginnen we al 'One Way Wind' te neuriën, één van de hits van The Cats, uit de jaren '60. We rijden een eind terug over de provinciale weg en slaan af bij windmolen de Kathammer, met daarachter een vakantiepark, Marinapark Volendam, met groen en wit geschilderde huisjes, vormgegeven als een oud vissersdorp.
De molen is van oorsprong 17e eeuws, maar werd in 1897 herbouwd, nadat hij verwoest was door brand. Volgens Wikipedia sloeg de bliksem in op Sinterklaasavond, waardoor het dochtertje van de molenaar gedood werd en hij zelf ernstig gewond raakte. De herstelde molen verloor in 1911 zijn wieken, maar dat is, bij een restauratie in 1986, weer rechtgezet.
Op zoek naar een parkeerplaats vlak bij de haven rijden we het dorp bijna weer uit. We slaan een weggetje in dat, ondanks een bord dat aangeeft dat het doodloopt, uitkomt op de zeedijk. Links kijken we uit over het Markermeer, rechts is een industrieterrein.
Bij een van de restaurantjes stel ik voor om vanuit de auto koffie te bestellen, we komen zo langzaam vooruit dat we tijd genoeg zouden hebben om het op te drinken. We zingen nu uit volle borst 'One Way Wind', ook al komen we wat tekst betreft niet verder dan de eerste regels van het refrein en willen we eigenlijk alleen nog maar weg uit de drukte.
Als ik het later nog eens bekijk, via Google Streetview, blijkt dat er hier daar nog best een leuk geveltje boven de souvenirwinkeltjes te zien is. We hebben er niet veel van meegekregen en zijn blij als we een zijstraat zien en we van de dijk weg kunnen komen.
NB: De beschreven autorit maakten we in het voorjaar van 2019. Het is nu, vanwege de coronamaatregelen, waarschijnlijk heel rustig in Volendam...
Foto's: Jan de Stripman
