In Waterland hoef je niet ver te rijden
om van het ene naar het andere leuke plaatsje te komen. Neem vanaf
Monnickendam de provinciale weg, N 247, en je bent in een paar
minuten in Broek In Waterland. Als je niet oppast ben je er ook zo
weer voorbij, zonder iets van het schilderachtige dorp gezien te
hebben, want die doorgaande weg passeert de dorpskern op enige
afstand.
Als je tijdig afslaat kom je eerst door
een nieuwbouwwijk, die gebouwd is vlakbij het oude havenrak, waar
ooit de vissersboten aanmeerden. Van die oude nijverheid is nu niets
meer terug te vinden, Broek ligt inmiddels kilometers landinwaarts,
omgeven door inpolderingen. Wel staan hier aardige houten huisjes,
vaak grijs-wit, of in pasteltinten geschilderd.
Daar voorbij kom je vanzelf op het
kerkplein, waar lindeboompjes rond een bakstenen kerk staan. Die
kerk is niet oeroud, grotendeels 17e en 18e eeuws, maar hij heeft een
leuke, slanke toren met een houten lantaarn en spits. Gerard parkeert
de auto een klein eindje verderop en we stappen uit om wat foto's te
maken.
Zoals alle dorpen en stadjes, op deze
zondagochtend, is ook Broek In Waterland uitgestorven. Het lijkt
alsof er geen kerkdienst gaande is, of anders wordt die niet druk
bezocht. Een enkele wandelaar, met hond, loopt voorbij.
Via Google Maps kun je een kijkje nemen
in de kerk, zonder de eventuele kerkgangers te storen. Het interieur
is eenvoudig en wit, met houten kerkbanken en stoelen, een grote,
donkere preekstoel, onder een crêmewit geschilderd houten tongewelf,
dat spaarzaam versierd is met blauwe bloemmotieven.
Vlak naast de kerk is een draaibrug
over Het Dee, een watertje dat naar het bredere Havenrak loopt. Op
ingemetselde stenen worden de bouw, de herbouw en de renovatie van de
brug herdacht. Op een stenen paal is het niveau van een overstroming
in 1825 te zien. Dichter bij de kerkmuur is een marmeren kunstwerk in
het plaveisel aangebracht, waarvan de vorm het midden houdt tussen
een bloem en een ronde schelp.
Direct over de brug valt een bakstenen
huis, met een lichtgrijs geschilderde houten klokgevel op. Een
hardstenen trap leidt naar de voordeur. Boven die deur is een
wapenschildje met een zwaan aangebracht. Die zwaan komt ook voor in
het wapen van het dorp. Een eindje verderop staat, aan het water, een
houten theepaviljoentje.
Bijna alle huizen rond de kerk zijn
beschermde monumenten en ook het dorpsgezicht is beschermd. Wikipedia
schrijft dat Broek In Waterland in vroeger tijden al een
bezienswaardigheid was. In 1781 bracht de Habsburgse vorst Jozef II,
die van 1765 tot '90 keizer was van het Heilige Roomse Rijk, een
bezoek aan Broek. Hij was toen heerser over een groot deel van de
Zuidelijke Nederlanden en het huidige Vlaanderen.
In 1811 kwam Napoleon het dorp
bekijken. Die was op dat moment Keizer van Frankrijk en koning van
Italië. Van 1806 tot 1810 was zijn broer Lodewijk koning van
Holland. In 1810 moest Lodewijk, op last van zijn broer, aftreden en
werd het koninkrijk Holland geannexeerd door Frankrijk.
Gerard en ik stappen weer in de auto en
gaan op huis aan, mijmerend over vervlogen tijden.
NB: Dit verhaal is geschreven in 2018. De situatie ter plaatse kan inmiddels veranderd zijn.
Tekening: Gerard Kuit
Foto's: Jan de Stripman
Foto's: Jan de Stripman
Bronnen: Monumenten In Nederland - Noord-Holland 2006; Jac.P.Thijsse –
Langs de Zuiderzee 1915; Google maps; Wikipedia en andere websites
Geen opmerkingen:
Een reactie posten