zaterdag 6 april 2019

De Zuiderzee – 55 – Marken


De dijk die het voormalige eiland Marken verbindt met het vasteland komt uit op een parkeerterrein. Terwijl de wolken steeds dreigender worden laadt Gerard mijn rolstoel uit. Er parkeert vlak na ons een bus met toeristen, maar verder is het terrein vrijwel leeg. Op deze wisselvallige zondag, buiten het seizoen, is het rustig in Marken.



Net als ik in de stoel zit en we het dorp in willen lopen begint het te regenen. Gerard loopt terug naar de auto om een paraplu te pakken, die hij bij het openklappen in tweeën trekt. Wij laten ons niet tegenhouden, zo hard regent het nu ook weer niet. Ineengedoken, onder een regenscherm zonder handvat, hou ik het zelfs bijna droog.

Elke Soester kent de 19e eeuwse schrijver Jacob Van Lennep door een paar straatnamen, zelfs als hij of zij zijn boeken niet gelezen heeft. We hebben natuurlijk de Van Lenneplaan, maar ook de Ferdinand Huycklaan. De laatste is genoemd naar een roman van Van Lennep, waarvan een scène in Soest speelt.

In de herberg De Drie Ringen, te vinden in de kerkebuurt, achter de ouwe kerk van Soest, krijgt hoofdpersoon Ferdinand Huyck te maken met een paar bekkensnijders. Dat zijn bandieten die akelige dingen doen met messen, als je niet doet wat ze willen. Iedereen die de Joker kent, uit de recente Batman-films, weet hoe dat er uit ziet.

In de zomer van 1823, lang voor hij bekend zou worden als schrijver van bijvoorbeeld Ferdinand Huyck, maakte van Lennep, met zijn vriend Dirk Hogendorp, een wandeltocht van enkele weken door Nederland.

Marken - Zicht op de kerk
Hij beschrijft, in zijn dagboekje, dat onlangs opnieuw uitgegeven werd en waarnaar Gert Mak een TV-serie maakte, het eiland Marken als '...een moeras met verscheidene buurtjens en een voornamer dorp...'.

Het is, als je Marken vanaf de dijk ziet, een wonder dat het al die eeuwen boven water gebleven is. De daken van de groen-wit geschilderde houten huizen steken maar net boven de dijk uit.

Als Gerard en ik door het dorp lopen, zien we dat de verschillende buurtjes op iets verhoogde eilandjes zijn gebouwd. Het is er doodstil, afgezien van ons en het groepje toeristen, ze lijken me Frans te spreken, maar we sluiten ons niet aan bij hun rondleiding. We kijken zelf wel wat rond en maken foto's van de smalle straatjes rond de tamelijk nieuwe kerk, die ontsierd wordt door een nog nieuwere aanbouw.

De schippers die van Lennep en Hogendorp naar het eiland brachten maakten de bewoners wijs dat de bezoekers van koninklijke bloede waren. Hij schrijft: 'Men gaat van het eene dorp naar het andere langs smalle dijkjens waar men als de ganzen loopt, en welke als brij wegzakken onder de voeten. - In 't keeren naar het schip hoorde ik de lieden tegen elkander zeggen: kaik, dat is nou Zen Hooghait.'

Met zoveel egards worden wij niet ontvangen, maar gelukkig ontdekken we een café, ook een modern bakstenen bouwsel, dat open is en waar we voor de heviger wordende regen kunnen schuilen. De bewoners wagen zich op zondag niet buiten, maar de uitbater van 'De Omgekeerde Wereld' lijkt niet zo strikt in de leer.

Marken - Wilhemina brug
We worden bediend door een vrolijke jongeman, met krullend haar en een brilletje die, na het brengen van de koffie met appelpunten, een gezellig babbeltje maakt over het weer. 'Het wordt kouder,' beweert hij, 'Ik ga mijn schaatsen uit het vet halen.'

De regen is inmiddels overgegaan in hagel. Als we te kennen geven dat we op tijd terug bij de auto moeten zijn, omdat we maar voor een uur parkeergeld hebben betaald, pakt hij zijn smartphone erbij om met de weer-app te kijken of het snel droog zal worden. Wanneer de neerslag iets minder lijkt te worden wagen we het erop.

De paraplu zonder steel wil niet meer goed open, maar het is niet al te ver. Eenmaal terug in de auto bespreken we het vervolg van onze route. Het lijkt in de verte wat op te klaren, dus besluiten we in ieder geval nog door te rijden naar Monnickendam. Daarna zien we wel verder.




NB: Dit verhaal is geschreven in 2018, het is de laatste aflevering die gemaakt is voor het verenigingsblad van Artishock in Soest. Volgende afleveringen zullen alleen hier, online, verschijnen. De situatie ter plaatse kan inmiddels veranderd zijn.



Tekening: Gerard Kuit 

Foto's: Jan de Stripman 

Bronnen: Monumenten In Nederland - Noord-Holland 2006; Jac.P.Thijsse – Langs de Zuiderzee 1915; Google maps; Wikipedia en andere websites

Het dagboekje van Jacob Van Lennep is te lezen en te downloaden bij DBNL.org via deze link 


Op de website van Geert Mak kun je alles vinden over zijn TV-serie 'De Zomer Van 1823'. 





2 opmerkingen:

martin zei

Jammer van die regen. Het dorp Marken is in al zijn keurigheid mooi, maar de dijkjes naar de vuurtoren ook.

Jan de Stripman zei

@martin - Met het onbestendige weer was de vuurtoren ons net te ver weg...