We rijden door Durgerdam, langs de
Durgerdammerdijk, maar als we het dorp verlaten verandert de naam in
de Uitdammerdijk. Het eerste stuk gaat kaarsrecht, langs weilanden
met hier en daar een meertje, dat zullen wel overblijfselen van
dijkdoorbraken zijn.
Wat verderop komen we aan een grotere
plas, het Kinselmeer. De dijk kronkelt nu tussen twee wateren door,
want rechts, buiten ons zicht achter de dijk, ligt het IJmeer. De
wandelaars van vroeger zullen wel over de dijk gelopen hebben en meer
uitzicht hebben genoten. Ik zit af en toe wat ongemakkelijk op de
passagiersstoel, de weg is smal en door de bochten heb je niet altijd
zicht op tegenliggers. Gelukkig zijn die schaars op zondagochtend.
Het Kinselmeer is ontstaan na de Sint
Elisabethsvloed, in 1421, het is genoemd naar de dorpjes Grote en
Kleine Keynsel die hier vroeger lagen. Volgens Wikipedia is niet
helemaal duidelijk wanneer de dorpjes verdwenen zijn. Door
dijkdoorbraken werd de bebouwing een aantal keren verplaatst. Tot in
de 19e eeuw stonden ze op landkaarten, maar nu niet meer.
Uitdam |
Uitdam - kerk |
Het meer was vroeger populair bij dagjesmensen uit de grote stad en ook nu zijn er nog recreatieterreinen en is er een zeilvereniging actief. Aan het begin van de 20ste eeuw was er een zwemgelegenheid, De Badhoeve en er is nu nog een camping met dezelfde naam. Ik stel me voor dat er verwarring kan ontstaan met Badhoevedorp, maar dat ligt aan de andere kant van Amsterdam, in de Haarlemmermeer.
Een eindje verder komen we in Uitdam.
Het is een nog kleiner dorp dan Durgerdam en ligt voor een deel op
een smalle strook land tussen het IJmeer en de Uitdammer Die,
oorspronkelijk een zeearm waar een klein riviertje, de Waterlandse
Die, door stroomde.
De huizen staan hier wat verder uit
elkaar en zijn ook deels van hout gebouwd. Het kerkje is zo klein dat
je er zo voorbij zou rijden. Wij weten net op tijd te stoppen. We
maken een paar foto's en wandelen over het piepkleine, betegelde
speelpleintje, waar gebasketbald kan worden, naar de oever van de
Die. We horen eendjes, smienten, fluiten, de zon schijnt prachtig
tussen dreigende wolken door. Geen wonder dat natuurorganisaties hier
weidegrond hebben aangekocht ten behoeve van de vogels...
NB: Dit verhaal is geschreven in 2018, voor het verenigingsblad van Artishock in Soest. De situatie ter plaatse kan inmiddels veranderd zijn.
Tekening: Gerard Kuit
Foto: Jan de Stripman
Foto: Jan de Stripman
Bronnen: Monumenten In Nederland - Noord-Holland 2006; Jac.P.Thijsse –
Langs de Zuiderzee 1915; Google maps; Wikipedia en andere websites
Citaat Nescio: 'Buiten-IJ' uit de novelle 'Mene Tekel', 1946
Citaat Nescio: 'Buiten-IJ' uit de novelle 'Mene Tekel', 1946
Geen opmerkingen:
Een reactie posten