Zo'n 100 jaar geleden wandelde Jac. P.
Thijsse van Huizen naar Spakenburg. Hij liep over smalle kades en
dijkjes en bereikte zo de monding van de Eem:
'Dan kun je langs het Eemdijkje, dat
ook alweer geen weg is, opwandelen naar het gehuchtje Eemdijk, daar
overvaren en dan langs den Veen-en-Veldedijk (je zou het alleen al om
dien naam doen) doorwandelen naar Spakenburg.'
Of de pont toen wel voer op zondag
vermeldt hij niet, wij moesten in ieder geval omrijden, langs
Eembrugge, om aan de overkant van de Eem te komen. En niet alleen de
pont is in rust, heel Eemdijk is dat ook. Het café bij de pont is
gesloten. De enige dorpelingen die we zien zijn in hun beste kledij
op weg naar de kerk, tegenover het café.
Eemdijk, nu behorend bij de gemeente
Bunschoten, is geen oude nederzetting. Voor de aanleg van de
afsluitdijk overstroomde het hier regelmatig. Er staan dan ook maar
een paar oudere boerderijen langs de dijk, de meeste bebouwing is
tamelijk nieuw. Achter de kerk is zelfs een klein nieuwbouwwijkje.
We rijden verder, de rivier volgend, en
komen langs een nog moderner kerkgebouwtje. Wat dat betreft is dit
dorpje goed voorzien. Al snel wordt de bebouwing dunner, tussen de
huizen door mooie vergezichten over de Eempolder. De Eemdijk,
waarover we rijden volgt de bochten van de rivier niet meer, maar
koerst hier in rechte lijnen op de voormalige Zuiderzee aan.
We passeren een laatste boerderij. Aan
de horizon zien we een rij grote, witte windturbines. Die staan in
Flevoland. Na een bocht naar rechts rijden we dan eindelijk weer
langs de kust. Niet dat we er veel van zien, want de weg ligt hier
nog achter de dijk. Maar een klein eindje verder heeft men een
parkeerplaats aangelegd, met een paar bankjes en daar kun je vrij
over de polder en het randmeer uitkijken.
Een bord, in de vorm van een bijna
levensgrote man, wijst naar een schelpenpad dat naar de palendijk
leidt, een reconstructie van de oude zeewering. Daarnaast een stuk
lager gelegen grasland, met een waterplas, waar het wemelt van de
vogels.
We genieten een tijdje van het
uitzicht, terwijl de grutto's en tureluurs boven onze hoofden
vliegen. Dan rijden we verder, nu op de dijk, naar Spakenburg.
We komen voorbij een jachthaventje en
de stadionnetjes van de twee voetbalclubs die Bunschoten-Spakenburg
rijk is, de felle concurrenten IJselmeervogels en SV Spakenburg. Ze
spelen in de top bij de zaterdag-amateurs, dus nu, op zondagochtend,
is het er rustig.
Het hele dorp is uitgestorven, zo
blijkt nadat we de auto geparkeerd hebben, achter het museum, vlakbij
de botterwerf. Geen wonder als je bedenkt dat bij de
gemeenteraadsverkiezingen van 2010 zo'n 75% van de stemmen naar
Christelijke partijen ging.
NB: Dit verhaal is geschreven in 2012, voor het verenigingsblad van de Artishock in Soest. De situatie ter plaatse kan inmiddels veranderd zijn.
Tekening: Gerard Kuit , foto's Jan de Stripman
Bronnen: Jacobus Craandijk – Wandelingen door Nederland 1879; Prof. J.A. De Rijk e.a. – Wandelingen door Gooi- en Eemland 1905; Jac.P.Thijsse – Langs de Zuiderzee 1915; Monumenten
in Nederland - Noord-Holland 2006 ; Google maps en
Wikipedia.
Mooi oude foto's en veel historische wetenswaardigheden op de website van de Historische Kring Eemnes
Op de website van Natuurmonumenten is
een gedeelte over Eemland
Voor de vogelliefhebbers is de websitevan Vogelwerkgroep het Gooi en Omstreken interessant.
Uitgebreide info over de Palendijk is te vinden op de website van het Waterschap Vallei & Eem.
Uitgebreide info over de Palendijk is te vinden op de website van het Waterschap Vallei & Eem.
1 opmerking:
Die botterwerf vind ik wel prachtig en de vele weidevogels in het gebied er omheen maken het ook een prettig gebied.
Een reactie posten