vrijdag 13 november 2015

De Zuiderzee 16 – Langs het Eemmeer naar Spakenburg

Zo'n 100 jaar geleden wandelde Jac. P. Thijsse van Huizen naar Spakenburg. Hij liep over smalle kades en dijkjes en bereikte zo de monding van de Eem:
'Dan kun je langs het Eemdijkje, dat ook alweer geen weg is, opwandelen naar het gehuchtje Eemdijk, daar overvaren en dan langs den Veen-en-Veldedijk (je zou het alleen al om dien naam doen) doorwandelen naar Spakenburg.'

Of de pont toen wel voer op zondag vermeldt hij niet, wij moesten in ieder geval omrijden, langs Eembrugge, om aan de overkant van de Eem te komen. En niet alleen de pont is in rust, heel Eemdijk is dat ook. Het café bij de pont is gesloten. De enige dorpelingen die we zien zijn in hun beste kledij op weg naar de kerk, tegenover het café.



Eemdijk, nu behorend bij de gemeente Bunschoten, is geen oude nederzetting. Voor de aanleg van de afsluitdijk overstroomde het hier regelmatig. Er staan dan ook maar een paar oudere boerderijen langs de dijk, de meeste bebouwing is tamelijk nieuw. Achter de kerk is zelfs een klein nieuwbouwwijkje.

We rijden verder, de rivier volgend, en komen langs een nog moderner kerkgebouwtje. Wat dat betreft is dit dorpje goed voorzien. Al snel wordt de bebouwing dunner, tussen de huizen door mooie vergezichten over de Eempolder. De Eemdijk, waarover we rijden volgt de bochten van de rivier niet meer, maar koerst hier in rechte lijnen op de voormalige Zuiderzee aan.

We passeren een laatste boerderij. Aan de horizon zien we een rij grote, witte windturbines. Die staan in Flevoland. Na een bocht naar rechts rijden we dan eindelijk weer langs de kust. Niet dat we er veel van zien, want de weg ligt hier nog achter de dijk. Maar een klein eindje verder heeft men een parkeerplaats aangelegd, met een paar bankjes en daar kun je vrij over de polder en het randmeer uitkijken.

Een bord, in de vorm van een bijna levensgrote man, wijst naar een schelpenpad dat naar de palendijk leidt, een reconstructie van de oude zeewering. Daarnaast een stuk lager gelegen grasland, met een waterplas, waar het wemelt van de vogels.

We genieten een tijdje van het uitzicht, terwijl de grutto's en tureluurs boven onze hoofden vliegen. Dan rijden we verder, nu op de dijk, naar Spakenburg.
We komen voorbij een jachthaventje en de stadionnetjes van de twee voetbalclubs die Bunschoten-Spakenburg rijk is, de felle concurrenten IJselmeervogels en SV Spakenburg. Ze spelen in de top bij de zaterdag-amateurs, dus nu, op zondagochtend, is het er rustig.


Het hele dorp is uitgestorven, zo blijkt nadat we de auto geparkeerd hebben, achter het museum, vlakbij de botterwerf. Geen wonder als je bedenkt dat bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 zo'n 75% van de stemmen naar Christelijke partijen ging.




NB: Dit verhaal is geschreven in 2012, voor het verenigingsblad van de Artishock in Soest. De situatie ter plaatse kan inmiddels veranderd zijn.



Tekening: Gerard Kuit , foto's Jan de Stripman

Bronnen: Jacobus Craandijk – Wandelingen door Nederland 1879; Prof. J.A. De Rijk e.a. – Wandelingen door Gooi- en Eemland 1905; Jac.P.Thijsse – Langs de Zuiderzee 1915; Monumenten in Nederland - Noord-Holland 2006 ; Google maps en Wikipedia.


Mooi oude foto's en veel historische wetenswaardigheden op de website van de Historische Kring Eemnes 

Op de website van Natuurmonumenten is een gedeelte over Eemland 

Voor de vogelliefhebbers is de websitevan Vogelwerkgroep het Gooi en Omstreken interessant.

Uitgebreide info over de Palendijk is te vinden op de website van het Waterschap Vallei & Eem.


Bunschoten-Spakenburg op Wikipedia 



1 opmerking:

martin zei

Die botterwerf vind ik wel prachtig en de vele weidevogels in het gebied er omheen maken het ook een prettig gebied.